L R T Files
Oras: Alas 7 ng umaga, rush hour, siksikan sa terminal, tagaktak ang halo-halong pawis ng mga estudyante, trabahador, at mga unclassified civilians.
Puwesto: Waiting for the train at the forefront, stepping on the red tiles, the forbidden area also known as the suicidal line.
Subject: May estudyanteng maganda na naka long-sleeve na blue at white uniform. Ang ganda nya, tsong, tipong pang commercial ng Johnson's baby powder.
Case:
Sayang, maganda sana kaso Bobong Pinay! Puno na yung train
kaya hindi na sya nakasakay, natural dapat e hintayin nya
na lang yung kasunod. E kaso hindi pa maayos yung pagkakasara
ng pinto ng train, kaya paulit-ulit na bukas-sara yung piloto.
E si miss beautiful, late na yata at gusto na ring makasakay,
kaso ingat sa porma, nag-aalangan sya kung sasabayan nya yung
pagbubukas-sara ng pinto ng train. En den it hapend,
naglakas loob sya, at biglang sinunggaban yung train na parang
si Indiana Jones, kaso lang kinapos... ooops, ayon, ipit yung leeg
nya sa pagitan ng dalawang pinto, para syang ginarote nung
panahon ng mga kastila. Lahat nakatingin sa kanya, yung
iba naaawa, yung iba mautot-utot na sa kapipigil ng tawa.
Anong ginawa ni miss beautiful? Simple. Sumimangot at
sabay nagsabi,
"Kayo
kasi eh! Tulak kayo ng tulak dyan!"
---
Case: Sumakay ang kuya ko sa LRT ng last trip. Of course expected na pagod siya dahil galing sa work. Sa sobrang antok niya eh nakatulog siya hanggang lumampas na siya sa istayon na dapat niyang babaan. Ayun hanggang Monumento, tulog pa rin. Hanggang siya na lang ang naiwan sa LRT. Paggising niya lahat nakatingin sa kanya at nasa labas ng lahat. Paglabas niya, nagpalakpakan ang lahat ng tao. Ang galing niya, no!
---
Case:
First time ko palang sumakay sa LRT, syempre tamang alam ang
babaan. Kaya sumakay ako. Habang umaandar ang LRT kabado ako
baka
lumagpas sa babaan o hindi pa dapat bumaba. Kaya pangatlong
station pa lang feel ko nakalagpas na ako. Bumaba kaagad ako,
pero sa susunod pa pala ako dapat bababa. Kaya ayon maaga pa
lang sinimulan ko nang mag-alay lakad dahil wala na akong pamasahe.
GRRR!! ang aga ng pinitensya ko.
---
Case: Rush hour noon punung punu yung tao hagdan pa lang ng tren, mainit na angulo pa ng mga pasahero. tuwing aakyat sa hagdan matinding tulakan talaga, as in super! hanggang isang beses sobra talaga yung tulak sa akin, natanggal yung sapatos kong isa. e dire diretso yung agos ng tao hindi na ko makabalik o makahinto. iniwan ko na lang yung sapatos ko. lalo akong nahiya nung may sumigaw pa, 'naiwan yung sapatos ni Cinderella!'
---
Case: Nakasakay ako ng first trip ng LRT (yung pang 5:30 AM), papunta sa Monumento. Yung isang lalaki pumuwesto sa may malapit sa pintuan, yun bang may hawakan, siyempre karamihan ng sumasakay ng first trip eh medyo inaantok pa, as expected nakatulog yung lalaki. Medyo mabilis ang takbo ng LRT noon nang biglang nag-brakes yung drayber. Ang kaawa-awang lalaki hayun naumpog ang ulo sa bakal (ang lakas ng tunog! palagay ko masakit na masakit yun!). Deadma pa nga sa kanya yung nangyari, dumilat lang ng konti tapos tulog ulit.
Home | CyberPinoy | Showtime
(c)1999 chrysleer online